Afvalwater van slachthuizen heeft een zeer hoge organische belasting waaronder bloed, stikstof en fosfor in de vorm van zwevende of opgeloste deeltjes in water e.d. Dit veroorzaakt vervuiling van oppervlakte- en grondwater, verspreiding van ziekteverwekkende bacteriën en virussen en ophoping van ongedierte (zoals muizen) en bedreigt de menselijke gezondheid. Ook veroorzaakt het vrijkomen van dit afvalwater in de natuur nadelige effecten in het milieu (sterfte van waterdieren en waterplanten, luchtverontreiniging door verbranding van dierlijke botten).
De bron van de afvalwaterproductie in veehouderijen en pluimveeslachterijen is het slachten van dieren, het wassen van organen en het wassen van de grond en de sanitaire voorzieningen van werknemers. Afvalwater van het slachten van dieren en het wassen van karkassen van schapen, koeien en kippen bevat vet, bloed, vloeistoffen en vaste stoffen van het lichaam van het dier. Dit heeft over het algemeen een hoge vervuilingsbelasting, een doffe kleur en een onaangename geur.
In geavanceerde landen worden anaerobe reactoren gebruikt als de belangrijkste technologie voor de behandeling van afvalwater in de voedingsindustrie. Het afvalwater van anaerobe reactoren voldoet echter meestal niet aan de wettelijke en milieueisen. Daarom is de noodzaak van een chemisch proces om organische stoffen, stikstof en fosfor in deze reactoren te verwijderen erg belangrijk.
Een van de methoden die in ons land gebruikt kunnen worden om afvalwater van slachthuizen te zuiveren, is chemische zuivering. In afvalwaterzuiveringsinstallaties worden chemicaliën zoals chloroform en verschillende soorten polymeren gebruikt om onoplosbare, colloïdale vreemde stoffen of oplosbare stoffen in afvalwater aan te tasten. Afgezien hiervan worden chemicaliën zoals chloor gebruikt om de microben in het rioolwater te desinfecteren en te doden en ook om de geur in de rioolwaterzuiveringsinstallatie te verminderen. Het gebruik van chloor is de goedkoopste manier om afvalwater te desinfecteren, maar bij het desinfecteren van afvalwater doet zich, net als in andere gevallen, een probleem voor met bacteriële resistentie.
Dit probleem verhoogt het chloorverbruik. Naast milieuproblemen is het verhogen van de dosis chloor ook schadelijk voor de gezondheid van de medewerkers van de zuiveringsinstallatie.
Volgens onderzoek is TERMECA veel beter dan chloor bij de behandeling van stedelijk, ziekenhuis- en slachtafvalwater, omdat het desinfecterende effect van TERMECA groter is dan dat van chloorazijnzuur.
Verder vermindert dit zuur de geur van rioolwater en verwijdert het de vertroebelingsgraad van afvalwater. Na de desinfectie van water en afvalwater, verandert het in water en koolstofdioxide. Hierdoor is het water dat gebruikt wordt voor industriële, agrarische en zelfs was doeleinden na zuivering ondanks chloor vrij van schadelijke effecten.